ЕДНА МЕЧТА

Една мечта ми остана,
малко обрулена, малко посивяла,
като врабче сред клоните голи,
с вятъра само самотна се гони!

Една мечта ми остана,
малко надежда, малко продрана,
моята обич и моята грешка,
стиснал я здраво във шепа гореща!

Една мечта ми остана,
радост и болка, но стига за двама,
с нея живея и стихове пиша,
докато ме има, докато дишам!

Петър Пацев
Трябва да сте регистриран потребител, за да коментирате.
Можете да се регистрирате ТУК.